မုိးေတြရြာတုိင္း ႏွလံုးငယ္တစ္ခုရဲ႕
ေတာင္ပံတစ္စံုဟာ ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္းခံေနရပါတယ္။
ေနမပြင့္လုိ႔ မုိးမႈန္ခဲ့ရင္
ရင္ခြင္တစ္စံုဟာလည္း မီးၿမိဳက္ခံထားရတဲ့ တဲအိမ္ပါပဲလား။
အလွမ္းေ၀း ကမၻာဆုိတာ ကိုယ့္ေဘးမွာပဲ
အထီးက်န္စြာနဲ႔ နီးရာ ေ၀ဒနာကုိ ဖမ္းဆုပ္ရင္း
ဘ၀ရဲ႕ ခါးသီးတဲ့ လက္ေဆာင္ကုိ
တံစုိးမလုိပဲ ရလုိ္က္တယ္ကြယ္.....
No comments:
Post a Comment